گلرود

گِلِرود نام رودی است در شهرستان بروجرد در غرب ایران. این رود از سرچشمه های متعدد در روستای ونایی در غرب این شهرستان نشات می گیرد و با شیبی تند از طریق تنگه کپرگه وارد منطقه گلدشت می شود و در غرب شهر بروجرد در مجاورت تپه چغا از سمت شمال شاخه ای دیگر به نام رود خانه لیقناب دریافت می کند. در همین محل سدی به نام سد چغا جهت کنترل آب و گرفتن انشعاب از رود جهت تأمین آب زمین های کشاورزی جنوب شهر بروجرد احداث شده است. بعد از آن، گلرود از حاشیه جنوبی شهر بروجرد عبور می کند. در محل پارک فدک چندین دریاچه بر روی رودخانه گلرود ایجاد شده است.گلرود با دریافت شاخه های دیگری از رودلیقناب و آبسرده و خایان با نام رودخانه سزار در دشت حاصلخیز سیلاخور به سمت جنوب شرقی می رود و در شهر دورود از سمت شرق شعبه بزرگی به نام ماربره را دریافت می دارد.
به دلیل ساخت و ساز فراوان در منطقه و رهاسازی نخاله های زباله، گلرود با معضل آلودگی به انواع زباله روبروست.

لاهار یا گِل رود (انگلیسی: Lahar) نوعی جریان گِلی یا جریان واریزه ای است که از ترکیب دوغاب سنگ های آذرآواری، واریزه های سنگی و آب پدید می آید. معمولاً مواد تشکیل دهنده لاهار از دهانه آتشفشان و در امتداد دره رودخانه به پایین جاری می شود. لاهار بسیار مخرب بوده و می تواند با سرعت ده ها متر بر ثانیه و با عمق ۱۴۰ متری جریان یابد و در مسیر خود همه سازه ها را نابود کند. جریان های لاهاری کوه پیناتوبو و نوادو دل روئیس نمونه های مشخصی از این پدیده است که هزاران نفر را به کام مرگ کشاند.
ذوب شدن برف و یخچال طبیعی بر اثر جریان گدازه یا جریان آذرآواری در هنگام فوران آتشفشان
خروج جریان گدازه و آمیخته شدن آن با خاک و گل بر روی دامنه ها و تشکیل لاهار بسیار چسبناک و دارای توان تخریبی بالا
سیل ناشی از ذوب یخچال، شکسته شدن دریاچه یا بارندگی سنگین و تشکیل لاهار
ترکیب آب موجود در دریاچه دهانه آتشفشان با مواد آتشفشانی در هنگام فوران
بارندگی سنگین بر روی رسوبات ناپیوسته آذرآواری
زمین لغزش های آتشفشانی
واژه لاهار از زبان جاوه ای گرفته شده و برای تشریح جریان های گِلی یا واریزه ای به کار می رود.
لاهار ممکن است بر اثر چندعلت پدید آید: