( لثدة ) لثدة. [ ل ِ دَ ] ( ع اِ ) گروه مقیم بجایی که از آنجای نروند و کوچ نکنند. ( منتهی الارب ). آن گروه که جایی مقام کنند. ( مهذب الاسماء ).
لثده
لغت نامه دهخدا
لثدة. [ ل ِ دَ ] (ع اِ) گروه مقیم بجایی که از آنجای نروند و کوچ نکنند. (منتهی الارب ). آن گروه که جایی مقام کنند. (مهذب الاسماء).
کلمات دیگر: