کینه ور یا خشمناک .
وحر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
وحر. [ وَ ح ِ ] (ع ص ) کینه ور. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || خشمناک . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
وحر. [ وَ ] ( ع اِ ) کینه. ( منتهی الارب ). کینه و حقد. ( ناظم الاطباء ). || خشم. || غش. ( منتهی الارب ). غل و غش. ( ناظم الاطباء ). || تیرگی دل. ( منتهی الارب ). || وسوسه. ( ناظم الاطباء ).
وحر. [ وَ ح َ ] ( ع اِ ) ج ِ وَحَرَة. رجوع به وحرة شود. || ( مص ) مسموم گردیدن به خوردن چیزی که وحره [ و آن کرمی است ] بر آن گذشته. || وحره افتادن در طعام : وحر الطعام ؛ وحره افتادن در طعام. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
وحر. [ وَ ح ِ ] ( ع ص ) کینه ور. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || خشمناک. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
وحر. [ وَ ح َ ] ( ع اِ ) ج ِ وَحَرَة. رجوع به وحرة شود. || ( مص ) مسموم گردیدن به خوردن چیزی که وحره [ و آن کرمی است ] بر آن گذشته. || وحره افتادن در طعام : وحر الطعام ؛ وحره افتادن در طعام. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
وحر. [ وَ ح ِ ] ( ع ص ) کینه ور. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || خشمناک. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
وحر. [ وَ ] (ع اِ) کینه . (منتهی الارب ). کینه و حقد. (ناظم الاطباء). || خشم . || غش . (منتهی الارب ). غل و غش . (ناظم الاطباء). || تیرگی دل . (منتهی الارب ). || وسوسه . (ناظم الاطباء).
وحر. [ وَ ح َ ] (ع اِ) ج ِ وَحَرَة. رجوع به وحرة شود. || (مص ) مسموم گردیدن به خوردن چیزی که وحره [ و آن کرمی است ] بر آن گذشته . || وحره افتادن در طعام : وحر الطعام ؛ وحره افتادن در طعام . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
کلمات دیگر: