( مصدر ) مالیدن خاک زمین و زورخانه را بر بدن بهنگام کشتی : گرده پوشید اگر شیر صفت آهویی باز هنگام. کشتی است حریفان هویی . ( میرنجات )
گرده پوشیدن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
گرده پوشیدن. [ گ َ دَ / دِ دَ] ( مص مرکب ) مالیدن خاک زمین زورخانه بر بدن به هنگام کشتی. ( غیاث ). در وقت کشتی گرفتن خاک مالیدن بر بدن ، و این از اهل زبان به تحقیق پیوسته :
گرده پوشید دگر شیرصفت آهویی
باز هنگامه کشتی است ، حریفان هویی ( ؟ ).
گرده پوشید دگر شیرصفت آهویی
باز هنگامه کشتی است ، حریفان هویی ( ؟ ).
میر نجات ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: