خدمتگار و خادم
ماهن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ماهن. [ هَِ ] ( ع ص ) خدمتگار و خادم. ج ، مُهّان. ( ناظم الاطباء ). خدمتگار. ( از اقرب الموارد ). || بنده خادم. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). عبدو بنده. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). ج ، مُهّان ، مُهَنَه و مؤنث آن ، ماهنة. ( از اقرب الموارد ).
کلمات دیگر: