( لتلتة ) لتلتة. [ ل َ ل َ ت َ ] ( ع اِ ) سوگنددروغ که بدان مال کسی را تلف کنند. || سوگند که صاحب خود را به گناه فروبرد. ( منتهی الارب ).
لتلته
لغت نامه دهخدا
لتلتة. [ ل َ ل َ ت َ ] (ع اِ) سوگنددروغ که بدان مال کسی را تلف کنند. || سوگند که صاحب خود را به گناه فروبرد. (منتهی الارب ).
کلمات دیگر: