کلمه جو
صفحه اصلی

مأوبه

لغت نامه دهخدا

( مأوبة ) مأوبة. [ م ُ ءَوْ وَ ب َ ] ( ع ص ) ریح مأوبة؛ بادی که همه روز وزد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از محیط المحیط ) ( از اقرب الموارد ).

مأوبة. [ م ُ ءَوْ وَ ب َ ] (ع ص ) ریح مأوبة؛ بادی که همه ٔ روز وزد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از محیط المحیط) (از اقرب الموارد).



کلمات دیگر: