( مأیمة ) مأیمة. [ م َءْ ی َ م َ ] ( ع اِ ) سبب بیوگی. گویند: الحرب مأیمة للنساء؛ کارزار سبب بیوگی زنان می گردد. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). الحرب مأیمة میتمة؛ یعنی جنگ مردان را می کشد و زنان را بی شوهر و فرزندان را بی پدر می کند. ( از اقرب الموارد ).
مأیمه
لغت نامه دهخدا
مأیمة. [ م َءْ ی َ م َ ] (ع اِ) سبب بیوگی . گویند: الحرب مأیمة للنساء؛ کارزار سبب بیوگی زنان می گردد. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). الحرب مأیمة میتمة؛ یعنی جنگ مردان را می کشد و زنان را بی شوهر و فرزندان را بی پدر می کند. (از اقرب الموارد).
کلمات دیگر: