<div class="boxBd">مأواگه. [ م َءْگ َه ْ ] ( اِ مرکب ) پناه گاه. جای اقامت و سکونت. اقامتگاه. جایگه : <br>آمد عجبش که آن چنان مرد<br>مأواگه خود خراب چون کرد.<div class="au">نظامی.</div></div>

مأواگه. [ م َءْگ َه ْ ] ( اِ مرکب ) پناه گاه. جای اقامت و سکونت. اقامتگاه. جایگه : آمد عجبش که آن چنان مرد مأواگه خود خراب چون کرد. نظامی.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">پناه گاه اقامتگاه</div>

مأواگه

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا