نوبر بودن ٠
نوبری
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
نوبری. [ ن َ / نُو ب َ ] ( حامص مرکب ) نوبر بودن. رجوع به نوبر شود.
- به نوبری ؛نوبرانه. تحفه :
نوبر صبح یک دم است اینْت شگرف اگر دهی
داد دمی که می دهد صبحدمت به نوبری.
- به نوبری ؛نوبرانه. تحفه :
نوبر صبح یک دم است اینْت شگرف اگر دهی
داد دمی که می دهد صبحدمت به نوبری.
خاقانی.
پیشنهاد کاربران
نو برداشتن
کلمات دیگر: