کلمه جو
صفحه اصلی

قفون

لغت نامه دهخدا

قفون . [ ق ُ ] (ع مص ) مردن . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ).

قفون. [ ق ُ ] ( ع مص ) مردن. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).
قفون. [ ق َ ] ( ع اِ ) ج ِ قَفا. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به قفا شود.

قفون . [ ق َ ] (ع اِ) ج ِ قَفا. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به قفا شود.

پیشنهاد کاربران

در گویش یزدی ، قفون یعنی قپان.
کلمات دیگر: