( حنوة ) حنوة. [ ح َ وَ ] ( ع اِ ) گیاهی است خوشبوی که در زمین نرم روید. ( اقرب الموارد ). و اذریون دشتی و ریحان و اسپی است. ( منتهی الارب ) .
حنوه
لغت نامه دهخدا
حنوة. [ ح َ وَ ] (ع اِ) گیاهی است خوشبوی که در زمین نرم روید. (اقرب الموارد). و اذریون دشتی و ریحان و اسپی است . (منتهی الارب ) .
کلمات دیگر: