کلمه جو
صفحه اصلی

حنوه

لغت نامه دهخدا

( حنوة ) حنوة. [ ح َ وَ ] ( ع اِ ) گیاهی است خوشبوی که در زمین نرم روید. ( اقرب الموارد ). و اذریون دشتی و ریحان و اسپی است. ( منتهی الارب ) .

حنوة. [ ح َ وَ ] (ع اِ) گیاهی است خوشبوی که در زمین نرم روید. (اقرب الموارد). و اذریون دشتی و ریحان و اسپی است . (منتهی الارب ) .



کلمات دیگر: