( برارة ) برارة. [ ب َ رَ ] ( ع مص ) بِرّ. راست گفتن. || فرمانبرداری کردن از خدای تعالی. ( از اقرب الموارد ). || سود بردن : بر بی السلعه ؛ نفقت و ربحت ُ فیها. ( از اقرب الموارد ). رجوع به بِرّ شود.
براره
لغت نامه دهخدا
برارة. [ ب َ رَ ] (ع مص ) بِرّ. راست گفتن . || فرمانبرداری کردن از خدای تعالی . (از اقرب الموارد). || سود بردن : بر بی السلعه ؛ نفقت و ربحت ُ فیها. (از اقرب الموارد). رجوع به بِرّ شود.
کلمات دیگر: