نی که هنوز قابل قلم شدن نشده باشد
خلب
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خلب . [ خ ُل ْ ل َ ] (ع ص ) برق بی باران . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).
- البرق الخلب ؛برق بی باران . برقی که با وی باران نباشد.
خلب . [ خ ُل ْ ل َ ] (ع ص ، اِ) ابر بی باران . || برق بی باران . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
- برق الخلب یا برق ِ خلب ؛ برق بدون باران . برقی که با وی باران نباشد.
خلب. [ خ َ ] ( ع مص ) فریفتن کسی را بزبان و خدعه کردن با او. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ).
- امثال :
اذا لم تغلب فاخلب ؛ چون غالب نیامدی ، پس خدعه کن.
|| خراشیدن کس را بناخن و مجروح کردن او را. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ). منه : خلب فلاناً بظفره خلبا. || گرفتن شکار را بچنگال. منه : خلب الفریسة. || ربودن عقل کسی را. منه : خلب فلاناً عقله. || پاره کردن چیزی و گزیدن آنچیز را. منه : خلب الشیی ٔ. || بریدن گیاه. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ). منه : خلب النبات.
خلب.[ خ ِ ] ( ع اِ ) ناخن. چنگل. || برگ تاک. || ثرب. || پرده دل. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ). در منتهی الارب در ذیل این معنی آمده است : او لحیمة رقیقه فصل بین الاضلاع او الکبد او زیادتها او حجابها او شیی ابیض رقیق لازق بها ( یا پاره گوشتی نازک که بین اضلاع و کبد است یا زیاده کبد یا حجاب کبد یا شیی سفید نازکی که بکبد چسبیده است ). || حجاب قلب. ( یادداشت بخط مؤلف ). || مردی که زنان او را دوست میدارند و او آنها را برای فجور و فسق دوست میدارد. ( از منتهی الارب ) ( از لسان العرب ) ( از تاج العروس ) ( از اقرب الموارد ). یقال هو خلب نساء. ج ،اخلاب ، خلباء. یقال : هم اخلاب نساء، هم خلباء نساء.
خلب. [ خ ُل ْ / خ ُ ل ُ ] ( ع اِ ) میانه ٔخرمابن و دل آن. || لیف. || رسن سخت تافته باریک از لیف خرما. || لای. گل و لای سخت چسبیده بزمین و لای سیاه. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ).
خلب. [ خ َ ل َ ] ( ع مص ) گول گردیدن. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ). منه : خلبت المراءة؛ گول گردیدن آن زن.
خلب. [ خ ُل ْ ل َ ] ( ع ص ، اِ ) ابر بی باران. || برق بی باران. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).
- برق الخلب یا برق ِ خلب ؛ برق بدون باران. برقی که با وی باران نباشد.
خلب. [ خ ُل ْ ل َ ] ( ع ص ) برق بی باران. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ).
- البرق الخلب ؛برق بی باران. برقی که با وی باران نباشد.
- امثال :
اذا لم تغلب فاخلب ؛ چون غالب نیامدی ، پس خدعه کن.
|| خراشیدن کس را بناخن و مجروح کردن او را. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ). منه : خلب فلاناً بظفره خلبا. || گرفتن شکار را بچنگال. منه : خلب الفریسة. || ربودن عقل کسی را. منه : خلب فلاناً عقله. || پاره کردن چیزی و گزیدن آنچیز را. منه : خلب الشیی ٔ. || بریدن گیاه. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ). منه : خلب النبات.
خلب.[ خ ِ ] ( ع اِ ) ناخن. چنگل. || برگ تاک. || ثرب. || پرده دل. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ). در منتهی الارب در ذیل این معنی آمده است : او لحیمة رقیقه فصل بین الاضلاع او الکبد او زیادتها او حجابها او شیی ابیض رقیق لازق بها ( یا پاره گوشتی نازک که بین اضلاع و کبد است یا زیاده کبد یا حجاب کبد یا شیی سفید نازکی که بکبد چسبیده است ). || حجاب قلب. ( یادداشت بخط مؤلف ). || مردی که زنان او را دوست میدارند و او آنها را برای فجور و فسق دوست میدارد. ( از منتهی الارب ) ( از لسان العرب ) ( از تاج العروس ) ( از اقرب الموارد ). یقال هو خلب نساء. ج ،اخلاب ، خلباء. یقال : هم اخلاب نساء، هم خلباء نساء.
خلب. [ خ ُل ْ / خ ُ ل ُ ] ( ع اِ ) میانه ٔخرمابن و دل آن. || لیف. || رسن سخت تافته باریک از لیف خرما. || لای. گل و لای سخت چسبیده بزمین و لای سیاه. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ).
خلب. [ خ َ ل َ ] ( ع مص ) گول گردیدن. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ). منه : خلبت المراءة؛ گول گردیدن آن زن.
خلب. [ خ ُل ْ ل َ ] ( ع ص ، اِ ) ابر بی باران. || برق بی باران. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).
- برق الخلب یا برق ِ خلب ؛ برق بدون باران. برقی که با وی باران نباشد.
خلب. [ خ ُل ْ ل َ ] ( ع ص ) برق بی باران. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ).
- البرق الخلب ؛برق بی باران. برقی که با وی باران نباشد.
خلب . [ خ َ ] (ع مص ) فریفتن کسی را بزبان و خدعه کردن با او. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).
- امثال :
اذا لم تغلب فاخلب ؛ چون غالب نیامدی ، پس خدعه کن .
|| خراشیدن کس را بناخن و مجروح کردن او را. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). منه : خلب فلاناً بظفره خلبا. || گرفتن شکار را بچنگال . منه : خلب الفریسة. || ربودن عقل کسی را. منه : خلب فلاناً عقله . || پاره کردن چیزی و گزیدن آنچیز را. منه : خلب الشیی ٔ. || بریدن گیاه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). منه : خلب النبات .
خلب . [ خ َ ل َ ] (اِ) نی که هنوز قابل قلم شدن نشده باشد. (ناظم الاطباء).
خلب . [ خ َ ل َ ] (ع مص ) گول گردیدن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). منه : خلبت المراءة؛ گول گردیدن آن زن .
خلب . [ خ ِ ] (اِ) خلطی که از بینی برآید. مخاط. (ناظم الاطباء).
خلب . [ خ ُ ] (اِ) سرمه . (ناظم الاطباء).
خلب . [ خ ُل ْ / خ ُ ل ُ ] (ع اِ) میانه ٔخرمابن و دل آن . || لیف . || رسن سخت تافته ٔ باریک از لیف خرما. || لای . گل و لای سخت چسبیده ٔ بزمین و لای سیاه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).
خلب .[ خ ِ ] (ع اِ) ناخن . چنگل . || برگ تاک . || ثرب . || پرده ٔ دل . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). در منتهی الارب در ذیل این معنی آمده است : او لحیمة رقیقه فصل بین الاضلاع او الکبد او زیادتها او حجابها او شیی ابیض رقیق لازق بها (یا پاره گوشتی نازک که بین اضلاع و کبد است یا زیاده کبد یا حجاب کبد یا شیی سفید نازکی که بکبد چسبیده است ). || حجاب قلب . (یادداشت بخط مؤلف ). || مردی که زنان او را دوست میدارند و او آنها را برای فجور و فسق دوست میدارد. (از منتهی الارب ) (از لسان العرب ) (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد). یقال هو خلب نساء. ج ،اخلاب ، خلباء. یقال : هم اخلاب نساء، هم خلباء نساء.
کلمات دیگر: