کلمه جو
صفحه اصلی

حنطی

لغت نامه دهخدا

حنطی. [ ح ِ ن ِ طی ی ] ( ص ) گندم بسیارخورنده تا فربه شود. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || منتفخ. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). آماسیده. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

حنطی ٔ. [ح ِ ] ( ع اِ ) مرد کلان شکم کوتاه بالا. ( ناظم الاطباء ).

حنطی ٔ. [ح ِ ] (ع اِ) مرد کلان شکم کوتاه بالا. (ناظم الاطباء).


حنطی . [ ح ِ ن ِ طی ی ] (ص ) گندم بسیارخورنده تا فربه شود. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || منتفخ . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). آماسیده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).



کلمات دیگر: