براه امدن

( براه آمدن ) سر براه شدن ارشاد و هدایت شدن .

( براه آمدن ) براه آمدن. [ ب ِ م َ دَ ] ( مص مرکب ) ( از: ب + راه + آمدن ) سر براه شدن. ارشاد و هدایت شدن. راه یافتن :
به من بخش سودابه را زین گناه
پذیرد مگر پند و آید براه.به برسم شتابید و آمد براه
بجایی که بود اندر آن بارگاه.بدرگاه کاووس شاه آمدند
وزان سرکشیدن براه آمدند.چون ز حسرت رست وباز آمد براه
دید برده دزد رخت از کارگاه.