( حنیة ) حنیة. [ ح َ نی ی َ ] ( ع اِ ) کمان.( منتهی الارب ) ( مهذب الاسماء ). کمانی که به تیر انداختن آواز کند. ( غیاث از منتخب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). ج ، حنی ، حنایا. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
حنیه
لغت نامه دهخدا
حنیة. [ ح َ نی ی َ ] (ع اِ) کمان .(منتهی الارب ) (مهذب الاسماء). کمانی که به تیر انداختن آواز کند. (غیاث از منتخب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد). ج ، حنی ، حنایا. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
کلمات دیگر: