کلمه جو
صفحه اصلی

براقه

فرهنگ فارسی

زن صاحب جمال تابان بدن زن نیکوکار .

لغت نامه دهخدا

( براقة ) براقة. [ ب َرْراق َ ] ( ع ص ) زن صاحب جمال تابان بدن. ( منتهی الارب ). || زن نیکوکار. ( مهذب الاسماء ).

براقة. [ ب َرْراق َ ] (ع ص ) زن صاحب جمال تابان بدن . (منتهی الارب ). || زن نیکوکار. (مهذب الاسماء).



کلمات دیگر: