بثاء. [ ب َ ] ( ع ص ، اِ ) زمین نرم. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). و مفرد آن بثاءة است. ( از معجم البلدان ) ( منتهی الارب ).زمین هموار نرم. ( از اقرب الموارد ). بثاءة. زمین نرم. ( ناظم الاطباء ). سرزمین نرم. ( از معجم البلدان ).
بثاء. [ ب َ ] ( اِخ ) جائی در سرزمین بنی سلیم. ( ازمعجم البلدان ) ( از اقرب الموارد ). ابوذؤیب گوید:
رفعت لها طرفی و قد حال دونها
رجال و خیل بالبثاء تغبر.
بثاء. [ ب َ ] ( اِخ ) جائی در سرزمین بنی سلیم. ( ازمعجم البلدان ) ( از اقرب الموارد ). ابوذؤیب گوید:
رفعت لها طرفی و قد حال دونها
رجال و خیل بالبثاء تغبر.
( از معجم البلدان ).
نام آبی در دیار بنی سعد است و آن چشمه ای شیرین است که نخل ها را سیرآب کند. ( از معجم البلدان ).