پوست دریدن

( مصدر ) پاره کردن پوست دریدن چرم . یا پوست دریدن کسی را.سخت بد او را گفتن غیبت وی گفتن .

پوست دریدن. [ دَ دَ ] ( مص مرکب ) پاره کردن پوست. چرم دریدن :
خدادوست را گر بدرند پوست
نخواهد شدن دشمن دوست دوست.بتا جور دشمن بدردش پوست
رفیقی که بر خود بیازرد دوست.عیب پیراهن دریدن میکنندم دوستان
بی وفا یارم که پیراهن همیدرم نه پوست.دشمن که نمیخواست چنین کوس بشارت
همچون دهلش پوست بچوگان بدریدیم.سر نتوانم که برآرم چو چنگ
ور چو دفم پوست بدرد قفا. || پوست دریدن کسی را؛ سخت بد او گفتن. غیبت او کردن :
غنی را بغیبت بدرند پوست
که فرعون اگر هست در عالم اوست.جهاندیده را هم بدرند پوست
که سرگشته بخت برگشته اوست.