بت پیکر

زیبا روی که اندام چون بت دارد

بت پیکر. [ ب ُ پ َ / پ ِ ک َ ]( ص مرکب ) زیباروی. که اندام چون بت دارد. که دارای تناسب اندام است. مجازاً، معشوق. محبوب :
بدو اندرون خفته بت پیکری
نهاده به بالینش بر افسری.چو قد ویس بت پیکر چنان شد
که همبالای سرو بوستان شد.بدان بت پیکران گفت آن دلارام
کزین پیکر شدم بی صبر و آرام.