نغز امدن

( نغز آمدن ) شایسته افتادن مناسب و مطلوب و بجا واقع شدن .

( نغز آمدن ) نغز آمدن. [ ن َ م َ دَ ] ( مص مرکب ) شایسته افتادن. مناسب و مطلوب و بجا واقع شدن :
نغز می آید بر او کن یا مکن
امر و نهی ماجراها در سخن.چه نغز آمد این یک سخن ز آن دو تن
که بودند سرگشته از دست زن.چه نغز آمد این نکته در سندباد
که عشق آتش است و هوس تندباد.