محتبک. [ م ُ ت َ ب ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از احتباک. بند استوار و نیکوکننده چیزی. ( آنندراج ). استوارکننده و مضبوط نماینده و کسی که با دستاری پشت و ساقهای خود را با هم می بندد. ( ناظم الاطباء ).
محتبک. [ م ُت َ ب َ ] ( ع ص ) نعت مفعولی از احتباک. نیک بافته شده. || نیکو از هر چیزی. ( از منتهی الارب ).
محتبک. [ م ُت َ ب َ ] ( ع ص ) نعت مفعولی از احتباک. نیک بافته شده. || نیکو از هر چیزی. ( از منتهی الارب ).