محتفز. [ م ُ ت َ ف ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از احتفاز.بر هر دو پا نشیننده و فراهم آینده و خویشتن را ورچیننده و راست بر سرین نشیننده. ( از منتهی الارب ). آنکه دست و پا و دامن خود را جمع می کند تا برای کار آماده شود. ( از منتهی الارب ). آنکه دامن بر می چیند که آماده کاری شود. ( ناظم الاطباء ). || آنکه برانگیخته شود و کوشش کند در رفتن. ( از منتهی الارب ).
محتفز
لغت نامه دهخدا
کلمات دیگر: