محتفل. [ م ُ ت َ ف َ ] ( ع اِ ) انجمن و گردآمدن گاه مردم. ( منتهی الارب ). جای گرد آمدن. || هنگام گرد آمدن و انجمن کردن. ( از ناظم الاطباء ).
محتفل. [ م ُ ت َ ف ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از احتفال. آنکه آراسته و زینت گرفته است. || گردآمده و فراهم شده. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). مردم گردآمده. ( آنندراج ). || وادی بسیار پر شده از سیل. ( از منتهی الارب ). رود پرآب. ( ناظم الاطباء ). || پیدا و هویدا و واضح. ( از منتهی الارب ) ( ازناظم الاطباء ). || نیک قیام کننده به کارها. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ).
محتفل. [ م ُ ت َ ف ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از احتفال. آنکه آراسته و زینت گرفته است. || گردآمده و فراهم شده. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). مردم گردآمده. ( آنندراج ). || وادی بسیار پر شده از سیل. ( از منتهی الارب ). رود پرآب. ( ناظم الاطباء ). || پیدا و هویدا و واضح. ( از منتهی الارب ) ( ازناظم الاطباء ). || نیک قیام کننده به کارها. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ).