نغوة. [ ن َغ ْ وَ ] (ع اِ) آواز. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). نغمه . نغیة. (متن اللغة). سرود. (ناظم الاطباء). نغمه ٔ نیکو. (از المنجد). لغتی است در نغیة. (از اقرب الموارد). رجوع به نغیة شود. || کلام نیکو. (از المنجد). رجوع به نغیة شود.
نغوه
لغت نامه دهخدا
( نغوة ) نغوة. [ ن َغ ْ وَ ] ( ع اِ ) آواز. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). نغمه. نغیة. ( متن اللغة ). سرود. ( ناظم الاطباء ). نغمه نیکو. ( از المنجد ). لغتی است در نغیة. ( از اقرب الموارد ). رجوع به نغیة شود. || کلام نیکو. ( از المنجد ). رجوع به نغیة شود.
کلمات دیگر: