کوه کمر

wiki: نیم ور قرار دارد و به آن «پا کمر» نیز می گویند.
فرهادی، مرتضی. نیمه ور، کهنسال نام آور. . فصلنامه راه دانش، ش. ۷ و ۸ (پاییز و زمستان ۱۳۷۵).
این عارضه طبیعی که جهت آن شرقی غربی است در حدود ۱۷۰۰ متر بلندی از سطح دریا دارد و از بالای آن علاوه بر دشت نیم ور و رودخانهٔ لعل بار، شهر نیم ور و حتی روستاهای اطراف را نیز به خوبی می توان مشاهده کرد.
بر روی این تپه، چاهی به ابعاد ۲ در ۲ و نیم متر با عمق ۴ متر مشاهده می شود که به آن سیاه چال می گویند. به نظر می رسد که این چاه در سال های اخیر و احتمالاً به منظور یافتن عتیقه حفر شده باشد، اما یافتن این نقطه خاکی، که بر خلاف بقیه نقاط تپه که جنس آن از سنگ است، خود یک معما است که شاید بی ربط به افسانه ای که معتقد است راه مخفی قلعه های نیم ور بوده نباشد.
مرتضی فرهادی مردم شناس درباره این کوه نوشته است: «بخش های پایینی نشان می دهد که با دیواره نازکی از سنگ و ساروج، دیوار طبیعی چاه را پوشانده اند. این کار احتمالاً به خاطر عایق کاری و جلوگیری از نفوذ آب از شکاف ها و درزهای طبیعی این تپه بوده است. به همین دلیل ممکن است این محل به خاطر ذخیرهٔ آب یا برف احداث شده باشد. در این صورت این چاه در میان بنایی دفاعی یا دیده بانی یا مذهبی قرار داشته است. نگاه از روی کمر نیم ور نشان می دهد که احتمالاً پیش از برپایی نیم ور از زمان ساسانیان در قلعهٔ جمشیدی، آبادی کهنسال تری (پیش از ساسانی) در شمال این کمر وجود داشته است که نیاز به بررسی و کاوش های باستان شناسی دارد.»