محتبی. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از احتباء. کسی که در خودپیچد جامه را یا پشت و ساقین را با فوطه بندد. ( منتهی الارب ). آنکه ساقین را با فوطه بندد. ( آنندراج ).
