( محتشیة ) محتشیة. [ م ُ ت َ ی َ ] ( ع ص ) مؤنث محتشی. زنی که بر پستان یا بر سرین خود بالشچه بندد تا کلان نماید. ( ناظم الاطباء ).
محتشیه
لغت نامه دهخدا
محتشیة. [ م ُ ت َ ی َ ] (ع ص ) مؤنث محتشی . زنی که بر پستان یا بر سرین خود بالشچه بندد تا کلان نماید. (ناظم الاطباء).
کلمات دیگر: