کلمه جو
صفحه اصلی

محتشیه

لغت نامه دهخدا

( محتشیة ) محتشیة. [ م ُ ت َ ی َ ] ( ع ص ) مؤنث محتشی. زنی که بر پستان یا بر سرین خود بالشچه بندد تا کلان نماید. ( ناظم الاطباء ).

محتشیة. [ م ُ ت َ ی َ ] (ع ص ) مؤنث محتشی . زنی که بر پستان یا بر سرین خود بالشچه بندد تا کلان نماید. (ناظم الاطباء).



کلمات دیگر: