صفحه اصلی
محتظ
بستن
لغت نامه دهخدا
لغت نامه دهخدا
محتظ. [ م ُ ت َظظ ] ( ع ص ) بهره یاب و مجازاً به معنی خوش و مسرور. ( غیاث ) ( آنندراج ).
کلمات دیگر: