( صفت ) نغمه پرداز .
نغمه سرای
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
نغمه سرای. [ ن َ م َ / م ِ س َ ] ( نف مرکب ) نغمه سرا :
همه پشت پیلان پر از کوس و نای
در و دشت پر بانگ نغمه سرای.
هر بهاری که به دنبال خزانی دارد.
همه پشت پیلان پر از کوس و نای
در و دشت پر بانگ نغمه سرای.
فردوسی.
مرغ زیرک نشود در چمنش نغمه سرای هر بهاری که به دنبال خزانی دارد.
حافظ.
کلمات دیگر: