دوبین

دوتاببیند، چپ چشم، چشم گشته، لوچ
( صفت ) ۱ - آنکه یک چیز را دو تا بیند احول . ۲ - دو رو منافق .

(دُ ) (ص فا. ) لوچ ، کسی که اشیاء را دوتا می بیند.

دوبین. [ دُ ] ( نف مرکب ) دوبیننده. کاژ. کژ. کلیک. کژچشم. چپ. احدر. کلک. احول. لوچ.که چشم وی یک چیز را دو بیند. کلاژه. کج بین. لوش. آنکه یک چیز را دو بیند. ( یادداشت مؤلف ) :
احول از چشم دوبین در طمع خام افتاد.|| دورو. منافق. || ثنوی. کسی که به وجود دو آفریدگار معتقد باشد یکی آفریدگار خیر و روشنائی و دیگری آفریدگار شر و ظلمت ، چون زرتشتیان که به وجود اهورامزدا و اهریمن اعتقاد دارند. ( یادداشت مؤلف ).

کسی که یک چیز را دوتا ببیند، چپ چشم، چشم گشته، لوچ، احول، گاج، گاژ، کاچ، کوچ.