دولت سرا. [ دَ / دُو ل َ س َ ] ( اِ مرکب ) دولت سرای. خانه سعادت و دولت. سرای دولت. تعبیری ادب و احترام آمیز از کاخ شاهان. کوشک و بارگاه. ( ناظم الاطباء ). کاخ. قصر :
خاصه در دولت سرایی کاندر او مدحت سرا
تنگ سیم آید و زو بیرون شود با تنگ سیم.
سوزنی.
بیا ساقی آن آب حیوان گوار
به دولت سرای سکندر سپار.
نظامی.
دورم به صورت از در دولت سرای تو
لیکن به جان و دل ز مقیمان حضرتم.
حافظ.
|| دولت منزل. دولت خانه. در زبان ادب ، تعبیری احترام آمیز از خانه کسی ؛ دولت سراکجاست ؟ ( یادداشت مؤلف ).