خلل پذیر

خلل پذیر. [ خ َ ل َ پ َ] ( نف مرکب ) هرچیزی که قابل اختلال و تباهی و آشفتگی بود. ( ناظم الاطباء ). آنچه خلل می پذیرد :
هرکه در کار سخت گیر شود
نظم کارش خلل پذیر شود.عنایتی که ترا بود اگر مبدل شد
خلل پذیر نباشد ارادتی که مراست.خلل پذیر بود هر بنا که می بینی
مگر بنای محبت که خالی از خلل است.

قابل اختلال و تباهی، خراب شدنی.