مترادف عودت : استرداد، اعاده، برگشت، مراجعت، واپس
برابر پارسی : برگشت، پس فرستادن، برگرداندن
عودت
مترادف عودت : استرداد، اعاده، برگشت، مراجعت، واپس
برابر پارسی : برگشت، پس فرستادن، برگرداندن
فارسی به انگلیسی
returning, counter-recoil
reversion
مترادف و متضاد
برگشت، باز گشت، بازگشتن، عودت، اعاده، رجعت، مراجعت
برگشت، عودت، پس روی
برگشت، عودت
عودت، مراجعه
استرداد، اعاده، برگشت، مراجعت، واپس
فرهنگ فارسی
بازگشتن، برگشتن، بازگشت
۱ - ( مصدر ) بازگشتن مراجعت کردن ۲ - ( اسم ) بازگشت .
۱ - ( مصدر ) بازگشتن مراجعت کردن ۲ - ( اسم ) بازگشت .
فرهنگ معین
(عُ دَ ) [ ع . عودة ] ۱ - (مص ل . ) باز - گشتن ، برگشتن . ۲ - (اِمص . ) بازگشت .
لغت نامه دهخدا
عودت. [ ع َ دَ ] ( ع مص ) عودة. بازگشتن. مراجعت کردن. رجعت کردن. || ( اِمص ) بازگشت. برگشت : گفت گرگان محل عودت است و اینجا بودن روی ندارد، به استرآباد باید آمد. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 56 ). و رجوع به عودة شود.
- عودت دادن ؛ رد کردن. بازگردانیدن. مسترد داشتن. مراجعت دادن.
عودة. [ ع َ دَ ] ( ع مص ) برگردیدن. نو بازگشتن. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). بازگشتن بسوی کسی پس از روی گردان شدن از وی. ( از اقرب الموارد ). عودت. عَود. مَعاد. رجوع به عود و عودت و معاد شود.
عودة. [ ع َ دَ ] ( ع ص ، اِ ) مؤنث عود. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). ماده شتر و یا گوسپند کلانسال. ( ناظم الاطباء ). رجوع به عَود شود. و آن برای میش ماده به کار نمیرود. ( از ذیل اقرب الموارد ). ج ، عِوَد. ( اقرب الموارد ) : و چون بزرگ شود [ بچه ناقه ] و دندان ناب او بزرگ شود، نر را عود خوانند و ماده را عودة، و آن در چهارده سالگی بود. ( تاریخ قم ص 177 ).
عودة. [ ع ِ وَ دَ ] ( ع اِ ) ج ِ عَود. رجوع به عود شود.
عودة. [ ع َ دَ ] ( اِخ ) ابن حرب ، مشهور و ملقب به ابوتایِه حویطی ( 1275-1342 هَ. ق. ). وی از شیوخ شجاع عرب در بادیه بشمار میرفت و در انقلاب و مبارزه عرب به مخالفت با ترکان عثمانی در جنگ بین الملل اول ، او را سهم بسزایی بوده است. عوده از دوستان نزدیک لورنس عرب بود و سرگذشت وی با داستانهایی درآمیخته است. رجوع به الاعلام زرکلی ج 5 ص 272 شود.
عودة. [ ع َدَ ] ( اِخ ) حسین بن مصطفی. رجوع به حسین عودة شود.
- عودت دادن ؛ رد کردن. بازگردانیدن. مسترد داشتن. مراجعت دادن.
عودة. [ ع َ دَ ] ( ع مص ) برگردیدن. نو بازگشتن. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). بازگشتن بسوی کسی پس از روی گردان شدن از وی. ( از اقرب الموارد ). عودت. عَود. مَعاد. رجوع به عود و عودت و معاد شود.
عودة. [ ع َ دَ ] ( ع ص ، اِ ) مؤنث عود. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). ماده شتر و یا گوسپند کلانسال. ( ناظم الاطباء ). رجوع به عَود شود. و آن برای میش ماده به کار نمیرود. ( از ذیل اقرب الموارد ). ج ، عِوَد. ( اقرب الموارد ) : و چون بزرگ شود [ بچه ناقه ] و دندان ناب او بزرگ شود، نر را عود خوانند و ماده را عودة، و آن در چهارده سالگی بود. ( تاریخ قم ص 177 ).
عودة. [ ع ِ وَ دَ ] ( ع اِ ) ج ِ عَود. رجوع به عود شود.
عودة. [ ع َ دَ ] ( اِخ ) ابن حرب ، مشهور و ملقب به ابوتایِه حویطی ( 1275-1342 هَ. ق. ). وی از شیوخ شجاع عرب در بادیه بشمار میرفت و در انقلاب و مبارزه عرب به مخالفت با ترکان عثمانی در جنگ بین الملل اول ، او را سهم بسزایی بوده است. عوده از دوستان نزدیک لورنس عرب بود و سرگذشت وی با داستانهایی درآمیخته است. رجوع به الاعلام زرکلی ج 5 ص 272 شود.
عودة. [ ع َدَ ] ( اِخ ) حسین بن مصطفی. رجوع به حسین عودة شود.
عودت . [ ع َ دَ ] (ع مص ) عودة. بازگشتن . مراجعت کردن . رجعت کردن . || (اِمص ) بازگشت . برگشت : گفت گرگان محل عودت است و اینجا بودن روی ندارد، به استرآباد باید آمد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 56). و رجوع به عودة شود.
- عودت دادن ؛ رد کردن . بازگردانیدن . مسترد داشتن . مراجعت دادن .
فرهنگ عمید
بازگشتن، برگشتن.
کلمات دیگر: