تعایی. [ ت َ ] ( ع مص ) درماندن در کار و عاجز گشتن. || نیکو و استوار نتوانستن کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || دشوار شدن کار بر کسی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
تعایی
لغت نامه دهخدا
پیشنهاد کاربران
بلندمرتبه، برتر
کلمات دیگر: