گرد گرد

( صفت ) آنکه گرد گردد دایره زننده دوران یابنده : جهان چون آسیای گرد گردست که دادارش چنین گردنده کردست . ( ویس ورامین )

گردگرد. [ گ ِ گ َ ] ( نف مرکب ) گردگردنده. دائره زننده. دوران پیداکننده :
کابوک را نشاید و شاخ آرزو کند
وز شاخ سوی بام شود باز گردگرد.جهان فریبنده گردگرد
ره سود بنمود و خود مایه خورد.چرا چون آسیاب گردگردی
بیاکنده به آب وباد گردی.چو چرخ است کردارشان گردگرد
یکی شاد از ایشان یکی پر ز درد.وآن کز او روشنی پدید آید
روشن و گردگرد و نوّار است.او راست بنای بی ستونی
این گنبد گردگرد اخضر.چرا گردد این گنبد گردگرد
بر آن سان که گویی یکی آسیاست.دوش که این گردگرد گنبد مینا
آبله گون شد چو چهر من ز ثُریا.

از قرن 8 بزرگترین واحد ایل بختیاری از تیره تبدیل به طایفه گردید. چهارلنگ و هفت لنگ تعریف شد و از آن تاریخ تحولات زیادی در زمینه جغرافیا، تقسیمات بصورت مداوم بوجود آمد. بدین سبب هنوز اجماعی بر روی چارت بختیاری وجود ندارد. برآیند نظریات متعدد از میان کتب و ماخذ شفاهی بدین گونه می باشد. ( ت ) شاخه علاءالدین وند؛ ( ط ) بهداروند