گشا

گشا. [ گ ُ ] ( نف ) گشاینده. همیشه به صورت ترکیب آید: بخت گشا. بندگشا. بند و گشا. پاگشا. جهان گشا. چهره گشا. دل گشا. راه گشا. رگ گشا ( فصاد ). روزه گشا. روگشا. عالم گشا. عقده گشا. کارگشا. کشورگشا. گره گشا. گیتی گشا. مشکل گشا. نافه گشا. ولایت گشا :
دم از کار کشورگشایی زنم.تیغ مبارزان نکند دردیار خصم
چندان اثر که همت کشورگشای تو.ولایت گشایان گردن فراز
نشستند و بردند شه را نماز.رجوع به هر یک از این مدخلها در ردیف خود شود.

۱. = گشادن
۲. گشاینده (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): مشکل گشا، کارگشا، کشورگشا.

( ● ) ؛ گشاینده
( گُشا ) ( ● ) ؛ گشاینده؛ خالق