بیوگ

عروس
( اسم ) عروس .

(بَ ) [ سنس . ] ( اِ. ) عروس .

بیوگ. [ ب َ ] ( اِ ) پیوگ. بُیوک. عروس. ( اسدی ) ( برهان ) ( جهانگیری ) ( آنندراج ). عروس. مقابل داماد. ( ناظم الاطباء ). عروس بود بلغت خراسانی. ( اوبهی ). عروس ، نسبت به داماد و نسبت به مادر شوهر و پدرشوهر. ( یادداشت مؤلف ) :
بسا که مست درین خانه بودم و شادان
چنانک جاه من افزون بد از امیر و بیوگ .همه ساز عروسی کرده شهرو
بیوگش ویسه و داماد ویرو.زن ویرو بود شایسته خواهر
بیوگ من بود بایسته دختر.- نوبیوگ ؛ نوبیوک. نوعروس :
بس عزیزم بس گرامی شاد باش
اندرین خانه بسان نوبیوگ .

عروس: بس عزیز و بس گرامی شاد باش / اندر این خانه به سان نوبیوگ (رودکی: لغت فرس۱: بیوگ ).