اسکنبیل

اسکنبیل (نام علمی: Calligonum comosum) نام یک گونه از سرده اسکنبیل است.
وبگاه کویرهای ایران
درختچه ای است سازگار به شرایط بیابان، در شنزارها بعنوان گونه ای شاخص و مقاوم به خشکی و کم آبی زندگی می کند. این درختچه از جایگاه ویژه ای در شرایط متفاوت اقلیم خشک و نیمه خشک به ویژه تپه های ماسه ای و شن های روان برخوردار است. دامنهٔ انتشار آن بسیار گسترده بوده به طوری که در اغلب شنزارهای مرکزی ایران مانند بیابان های شنی کرمان، خور و بیابانک، نائین، کویر مرکزی، ریگ جن، دامغان، سیستان و بلوچستان، کرج و آذربایجان حضور دارند.
اسکنبیل متعلق به خانواده علف هفت بند (Polygonaceae) دارای تنه ای منشعب، یا غیر منشعب، سفید رنگ، ساقه ایستا و افراشته، برگها اغلب حالت آویز به خود می گیرند. دوره رشد رویشی آن از اسفندماه آغاز و ظهور برگ های باریک و کشیده تا اواسط فروردین ادامه پیدا می کند. رویش گل های ریز و سفید رنگ آن از اواخر فروردین ماه آغاز شده، و تا اواخر اردیبهشت ماه منظره بسیار بدیعی را به چهره شنزارها می بخشد. میوه ها به تدریج در خردادماه ظاهر می شوند میوه های مژک دار به رنگهای کرم، سفید، صورتی، قرمز رنگ، تمام پیکر گیاه را فرامی گیرند. ارتفاع اسکنبیل معمولاً بین یک تا سه متر متغیر است.

اِسْکنبیل(یا: اسکمبیل)
گیاهانی چوبی از جنس Calligonum، متعلق به تیرۀ علف هفت بند. این گیاهان ساقه های بندبندِ بسیار محکم و شاخه های درهم و انبوه دارند و گل هایشان دارای دُم گُل و گل پوشی گلبرگ مانند است. چندین گونه از این گیاهان در نواحی خشک و بیابانی ایران می روید.