اسهام

اسهام . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ سَهْم . (دهار). اسهام که معمولاً جمع سهم بمعنی بهره و نصیب استعمال میشود از کلمات مستحدث است و در کتب لغت معتبر نیامده ، آنچه موجود است در جمع سهم بمعنی تیر، سِهام ، و در جمع سهم بمعنی بهره ، اَسْهُم و سُهْمان و سُهْمَة میباشد، ولی فیومی در جمع سهم بمعنی بهره ، بجای سهمة، سهام را ذکر کرده است .

اسهام . [ اِ ] (ع مص ) بسیار کردن سخن را: اسهم الرجل . (منتهی الارب ). || قرعه افکندن . (تاج المصادر بیهقی ). قرعه برانداختن : اَسهم بینهم ؛ قرعه زدند با هم . || صاحب بهره و شریک کردن . بهره دادن .