مستهان

( اسم ) ذلیل شده خوار.

(مُ تَ ) [ ع . ] (اِمف . ) ذلیل شده ، خوار.

مستهان. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) نعت مفعولی از استهانة. ذلیل و خوار و سبک در نظر مردم. ( غیاث ) ( آنندراج ). خوارمایه. خوار داشته. سبک شمرده شده :
پوست دنبه یافت مردی مستهان
هر صباح او چرب کردی سبلتان.فلسفی منطقی مستهان
میگذشت از سوی مکتب آن زمان.خون کند دل را ز اشک مستهان
برنویسد بر وی اسرار آنگهان.رو به یک زن کرد و گفت ای مستهان
هین چه بسیارند این دخترچگان.- مستهان به ؛ تحقیر شده و مورد استهزاء و استخفاف قرار گرفته. ( از اقرب الموارد ).
- مستهان داشتن ؛ خوار کردن :
و آن گروه دیگر از نصرانیان
نام احمد داشتندی مستهان.- مستهان گشتن ؛ ذلیل شدن. خوار شدن :
مستهان و خوار گشتند از فتن
ازوزیر شوم رای شوم فن.

خواروذلیل.