هزیمی . [ هَِ زْ زی ما ] (ع اِمص ) شکست لشکر. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). اسم از هزم . (اقرب الموارد).

هزیمی . [ هَِ زْ زی ما ] (ع اِمص ) شکست لشکر. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). اسم از هزم . (اقرب الموارد).

لغت نامه دهخدا

هزیمی . [ هَُ زَ ] (ص نسبی ) منسوب به هزیمة که بطنی است از حمیر. (سمعانی ).

هزیمی . [ هَُ زَ ] (ص نسبی ) منسوب به هزیمة که بطنی است از حمیر. (سمعانی ).

<div class="boxBd">هزیمی. [ هَِ زْ زی ما ] ( ع اِمص ) شکست لشکر. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). اسم از هزم. ( اقرب الموارد ). <hr>هزیمی. [ هَُ زَ ] ( ص نسبی ) منسوب به هزیمة که بطنی است از حمیر. ( سمعانی ).</div>

هزیمی. [ هَِ زْ زی ما ] ( ع اِمص ) شکست لشکر. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). اسم از هزم. ( اقرب الموارد ). هزیمی. [ هَُ زَ ] ( ص نسبی ) منسوب به هزیمة که بطنی است از حمیر. ( سمعانی ).