هشرة. [ هََ ش ِ رَ ] (ع ص ) شجرة هشرة؛ درختی که برگش زود بیفتد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
هشره
لغت نامه دهخدا
( هشرة ) هشرة. [ هََ رَ ] ( ع اِمص ) بزرگ منشی و فیرندگی. ( منتهی الارب ). بطر. گویا همزه به هاء بدل شده ، و اصل آن اشرة است. ( اقرب الموارد ).
هشرة. [ هََ ش ِ رَ ] ( ع ص ) شجرة هشرة؛ درختی که برگش زود بیفتد. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
هشرة. [ هََ ش ِ رَ ] ( ع ص ) شجرة هشرة؛ درختی که برگش زود بیفتد. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
هشرة. [ هََ رَ ] (ع اِمص ) بزرگ منشی و فیرندگی . (منتهی الارب ). بطر. گویا همزه به هاء بدل شده ، و اصل آن اشرة است . (اقرب الموارد).
کلمات دیگر: