اشتافتن. [ اِ ت َ ] ( مص ) شتافتن. عجله کردن. بسرعت رفتن. شتاب کردن :
برگها چون شاخها بشکافتند
تا به بالای درخت اشتافتند.
یک ابوبکر نزاری یافتند.
بسته دندانهاش را بشکافتند.
برگها چون شاخها بشکافتند
تا به بالای درخت اشتافتند.
مولوی.
بعد سه روز و سه شب کاشتافتندیک ابوبکر نزاری یافتند.
مولوی.
کارد آوردند قوم اشتافتندبسته دندانهاش را بشکافتند.
مولوی.
و رجوع به شتافتن شود.