هزوم

فرهنگ فارسی

قوس هزوم کمان سخت آواز

لغت نامه دهخدا

هزوم. [ هَُ ]( ع اِ ) ج ِ هزم. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به هزم شود. || ج ِ هزمة. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). ج ِ هزمه ، به معنی هر جای نشیب و مغاک. ( آنندراج ). رجوع به هزمة شود. || ( مص ) به صبح نزدیک گردیدن شب. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

هزوم. [ هََ ] ( ع ص ) قوس هزوم ؛ کمان سخت آواز. ( منتهی الارب ).

هزوم . [ هََ ] (ع ص ) قوس هزوم ؛ کمان سخت آواز. (منتهی الارب ).

هزوم . [ هَُ ](ع اِ) ج ِ هزم . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به هزم شود. || ج ِ هزمة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). ج ِ هزمه ، به معنی هر جای نشیب و مغاک . (آنندراج ). رجوع به هزمة شود. || (مص ) به صبح نزدیک گردیدن شب . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).

کلمات دیگر: