پیره طفل

( صفت اسم ) پیر کودک عقل سالخورد. طفل رفتار : می درد می دوزد این درزی عام جام. صد سالگان طفل خام ... پیره طفلان شسته پیشش بهر کد تا بسعد و نحس اولاغی کند. ( مثنوی )

۱. پیر کم عقل که رفتارش مانند کودکان باشد.
۲. طفلی که چهرۀ چروکیده مانند چهرۀ پیران داشته باشد.