هزیمت شدن

(مصدر ) شکست خوردن وفرارکردن : (( ... ناگاه ازکمین بر آمدند وبرفایق وایلمینگو زدندزدنی سخت استوار چنانکه هزیمت شدند ) )

هزیمت شدن. [ هََ م َ ش ُ دَ ] ( مص مرکب ) شکست خوردن و گریزان شدن :
هزیمت شداز وی سپاه قلون
به یکبارگی بخت او شد نگون.بدین گونه بود او همی روز جنگ
اگر زو هزیمت شوم نیست ننگ.نشاطی برپای شد که گفتی در این بقعت غم نماند و همه هزیمت شد.( تاریخ بیهقی ). چون بوعلی بدید هزیمت شد و در رود گریخت. ( تاریخ بیهقی ). زدنی سخت استوار چنانکه هزیمت شدند. ( تاریخ بیهقی ).
هزیمت شد همانا خیل بلبل
ز بیم زنگیان بی زبانت.نیزه بر شهرک زد و شکست و درحال کفار هزیمت شدند. ( ابن بلخی ).
گویی شود هزیمت هجر آخر از وصال
نیکو غنیمتی است نگارا اگر شود.تا ازظُلَم به جمله غنیمت برد ضیا
تا از ضیا به طعنه هزیمت شود ظُلَم.