( وتدة ) وتدة. [ وَ ت ِ دَ ] ( اِخ ) جایی است در دربند یا بدهنا و آن را شبی است که در آن شب بنی تمیم بر بنی عامربن صعصعه شبیخون زدند. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). رجوع به معجم البلدان شود.
وتده
لغت نامه دهخدا
وتدة. [ وَ ت ِ دَ ] (اِخ ) جایی است در دربند یا بدهنا و آن را شبی است که در آن شب بنی تمیم بر بنی عامربن صعصعه شبیخون زدند. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). رجوع به معجم البلدان شود.
کلمات دیگر: